Das Denkmal an der Kreuzung der Prytyzki-Straße mit der Berut-Straße neben dem Kalvarienfriedhof erinnert an die Minsker Jüdinnen und Juden errichtet, die am 7. und 20. November 1941 im Vorort Tutschynka ermordet wurden.
Es wurde 2008 anlässlich des 65. Jahrestages der Vernichtung des Minsker Ghettos mit Unterstützung der Stadtverwaltung Minsk errichtet und liegt etwa einen Kilometer von der Mordstätte entfernt. Die eigentlichen Erschießungsstätten sind der Öffentlichkeit bis auf wenige Fachleute unbekannt und sind nicht als Gedenkorte gestaltet. Die Inschrift in belarussischer, russischer, englischer und hebräischer Sprache lautet: „Unweit dieses Ortes ermordeten die Faschisten von 1941 bis 1943 über 14.000 Insassen des Minsker Ghettos“.
Das Denkmal besteht aus zwei riesigen Steinblöcken, die Menschen zusammendrücken und so die ausweglose Situation der Opfer veranschaulichen. Es wurde vom Architekten Leonid Lewin in Zusammenarbeit mit dem Bildhauerpaar Alena Charaberusch und Leanard Pakulnizki geschaffen. Der Standort ist gut sichtbar, an den Staatsfeiertagen (Tag des Sieges am 9. Mai, Jahrestag des deutschen Überfalls auf die Sowjetunion am 22. Juni und belarussischer Nationalfeiertag am 3. Juli) werden hier feierlich Kränze und Blumen niedergelegt. Bei den Gedenkveranstaltungen zu den Jahrestagen der Mordaktionen am 7., 11. und 20. November bleibt der Erinnerungsort dagegen weitgehend unbeachtet.
The monument at the intersection of Prytyzki Street and Berut Street, next to the Kalvarienfriedhof, commemorates the Minsk Jewish women and men who were murdered on November 7 and 20, 1941, in the suburb of Tutschynka.
Erected in 2008 on the occasion of the 65th anniversary of the destruction of the Minsk Ghetto with the support of the Minsk City Administration, it is located approximately one kilometer from the site of the killings. The actual execution sites are largely unknown to the public, not curated as memorial sites, and known only to a few experts. The inscription in Belarusian, Russian, English, and Hebrew reads: „Near this place, from 1941 to 1943, the fascists murdered over 14,000 inmates of the Minsk Ghetto.“
The monument consists of two massive stone blocks squeezing human figures together, illustrating the hopeless situation of the victims. It was created by the architect Leonid Lewin in collaboration with the sculptor couple Alena Charaberusch and Leanard Pakulnizki. The location is highly visible, and on state holidays (Victory Day on May 9, the anniversary of the German invasion of the Soviet Union on June 22, and Belarusian Independence Day on July 3), wreaths and flowers are ceremoniously laid here. However, commemorative events for the anniversaries of the massacres on November 7, 11, and 20 are typically not conducted at this memorial site.
Помнік на рагу вуліц Прытыцкага і Берута побач з Кальварыйскімі могілкамі прысвечаны яўрэйскім жыхарам Мінска, забітым 7 і 20 лістапада 1941 года ў прадмесці Тучынка.
Яго ўсталявалі ў 2008 годзе да 65-й гадавіны знішчэння Мінскага гета пры падтрымцы Мінскага гарвыканкама прыкладна ў кіламетры ад непасрэднага месца знішчэння. Дакладныя месцы расстрэлаў застаюцца невядомымі шырокай грамадскасці (за выняткам нешматлікіх спецыялістаў) і дагэтуль не мемарыялізаваныя. Надпіс на беларускай, рускай, англійскай мовах і іўрыце гаворыць: «Каля гэтага месца ў 1941–1943 гадах фашысты расстралялі больш за 14 тысяч вязняў Мінскага гета».
Помнік складаецца з двух велізарных каменных блокаў, якія сціскаюць фігуры людзей, выяўляючы гэтак безвыходнае становішча ахвяр. Ён створаны архітэктарам Леанідам Левіным у супрацоўніцтве з дуэтам скульптараў Аленай Хараберуш і Леанардам Пакульніцкім. Для яго выбрана добра заўважнае месца, на дзяржаўныя святы (Дзень перамогі 9 траўня, гадавіна нападу Германіі на Савецкі Саюз 22 чэрвеня і Дзень незалежнасці Беларусі 3 ліпеня) да яго урачыста ўскладаюць вянкі і кветкі. Мемарыяльныя ж рытуалы і цырымоніі ў гадавіны акцый знішчэння 7, 11 і 20 лістапада
ў гэтым гэтага месцы памяці, як правіла, на праводзяцца.
Um Platz für etwa 7.000 im November 1941 aus deutschen Städten, aus Wien und dem Reichsprotektorat Böhmen und Mähren deportierten Jüdinnen zu schaffen, erschossen Sipoeinheiten (Sicherheitspolizei) und Hilfspolizei, unterstützt von Angehörigen der Schutzpolizei und der Gendarmerie, zwischen dem 7. und 11. November 6.624 und am 20. November noch etwa 5.000 Menschen, darunter Frauen, Kinder und Greise in Tutschinka.
To make room for approximately 7,000 Jewish women deported in November 1941 from German cities, Vienna, and the Protectorate of Bohemia and Moravia, units of the Security Police (Sipo) and the auxiliary police, supported by members of the Security Police and the Gendarmerie, shot 6,624 people between November 7 and 11 and about 5,000 more on November 20 in Tutschynka, including women, children, and the elderly.
Каб вызваліць месца ў Мінскім гета для каля 7 тысяч яўрэў з гарадоў Германіі, з Вены (Аўстрыя) і «пратэктарата Багеміі і Маравіі» (цяперашняя Чэхія), дэпартаваных у лістападзе 1941 года, падраздзяленні нямецкай паліцыі бяспекі і дапаможнай паліцыі з падтрымкай ахоўнай паліцыі і жандармерыі расстралялі, вывезшы ў Тучынку, 6624 чалавекі ў перыяд з 7 да 11 лістапада і яшчэ прыкладна 5 тысяч чалавек 20 лістапада, у тым ліку жанчын, дзяцей і старых.